Als je relatief jonge kinderen hebt en je komt er plotseling alleen voor te staan wegens echtscheiding of door een overlijden, dan kun je geconfronteerd worden met allerlei juridische en praktische zaken die niet of minder speelden toen er nog een partner was. Meer dan ooit wordt dan de noodzaak gevoeld om de nodige regelingen te treffen. Waar zou je aan kunnen denken?

Je testament.

Ingeval van overlijden met achterlating van kinderen, al dan niet minderjarig, verdient het navolgende aandacht:

* Wie moet jouw uitvaart regelen en wat zijn je wensen terzake?

* Wie moet jouw nalatenschap regelen als bijvoorbeeld de kinderen daartoe nog niet in staat zijn en welke bevoegdheden komen deze persoon (de executeur) toe?

* Moet er nog iets bijzonders geregeld worden als je een bedrijf hebt?

* Waar moeten de kinderen heen als ze nog minderjarig zijn en er is geen andere ouder (met ouderlijk gezag)? Kortom: wie zou je willen aanwijzen als voogd? Doorgaans laat men dit liever niet over aan het justitieel apparaat (jeugdzorg).

* Als de kinderen 18 jaar oud zijn en dus meerderjarig, moeten zij dan de volle beschikking krijgen over het vermogen dat jij aan hen nalaat of regel je liever dat een bewindvoerder het vermogen voor hen beheert tot een bepaalde leeftijd van het kind ?

* Bij een scheiding: vindt je dat je ex-partner indirect - via de kinderen - jouw vermogen moet kunnen erven? Wist je overigens dat aan de ex-partner het zogenaamde ouderlijke vruchtgenot toekomt van de erfenis van je minderjarige kinderen (zoals het mogen wonen in je woning, het verkrijgen van de rente op je spaartegoeden)? Je kunt hier iets aan doen!

Een uit de kluiten gewassen volmacht:

je levenstestament.

Een ander woord voor testament is "uiterste wil". Bij een gewoon testament zoals hiervoor omschreven regel je jouw uiterste wil voor het geval je komt te overlijden. Bij een levenstestament regel je jouw uiterste wil bij leven, voor het geval je door ziekte, ongeval of verblijf in het buitenland, zelf je zaken niet meer kunt regelen. Kortom : je leeft nog, maar kunt het allemaal zelf niet meer regelen. Je wenst echter wel de regie te houden. Je zou dan een levenstestament kunnen laten opmaken. Het levenstestament moet je eigenlijk zien als een uit de kluiten gewassen volmacht. Een alleenstaande ouder zou daarin bijvoorbeeld kunnen regelen:

* Wie vertrouw je zodanig dat je aan hem/haar met een gerust hart je persoonlijke en financiële zaken toevertrouwt? Wie zou voor jou als gevolmachtigde moeten kunnen optreden?

* Wens je één of meerdere personen als gevolmachtigde te benoemen en vind je dat er een toezichthouder over de gevolmachtigde(n) moet worden aangesteld?

* Mag de gevolmachtigde alles voor jou regelen of alleen bijzondere zaken? Denk bijvoorbeeld aan:

verkoop van de woning, het regelen van de financiering van je woning, het afhandelen van je bankzaken, het beheren van beleggingen, het waarnemen van je zakelijke belangen als je een onderneming hebt, het mogen doen van schenkingen, het regelen van je medische zaken waaronder bijvoorbeeld het regelen van levensverlengende maatregelen of het tegenovergestelde daarvan: een niet-behandelverklaring

* Wat zijn je wensen als je plotseling niet meer in staat bent om voor je kinderen te zorgen? Wie moet ze dan opvangen? Waar blijven zij zolang wonen? Wie mag en kan er zaken als kleding, eten of de contributie voor een sportvereniging voor hen betalen? Wie mag over de kinderen beslissen? Wie mag er over hun medische behandeling beslissen?

Wil je meer weten? Heb je behoefte om hierover te klankborden? Bel gerust voor een vrijblijvend gesprek 0515-435600.

Uit de Notarispraktijk (april 2015). Deze rubriek wordt verzorgd door mr. Karin Rientjes, notaris en (scheidings)mediator te Sneek.